Amerika blijft me elke keer weer verrassen!

Gepubliceerd op: 17-06-2023

Terwijl ik met een beetje weemoed op de luchthaven van Salt Lake City zit, neem ik de tijd om weer eens een mooie blog te schrijven over mijn reis van de afgelopen 3 weken. Onze KLM vlucht is sowieso bijna een uur vertraagd, dus lekker tijd om even terug te blikken en met jou te delen. 3 weken geleden kwamen we hier ook aan op deze luchthaven, om te beginnen aan een rondreis met heel veel nationale parken. Ga er lekker voor zitten en lees dit uitgebreide verslag. Reis je met me mee? Wil jij dit ook? Ik kan hem geheel naar wens en op maat voor je samenstellen.

Ik deel deze blog een beetje in stukjes en beschrijf telkens een aantal dagen, zodat je de draad niet zo snel kwijtraakt.
Het was al een dingetje voor vertrek, want wij zouden vanaf Basel naar Amsterdam vliegen en dan door naar Salt Lake City. Echter annuleerde KLM onze vlucht van Basel naar Amsterdam. Er was geen goed alternatief, vanuit Zurich zat alles vol (stel je voor, er zijn 6 vluchten per dag vanaf Zurich naar Schiphol). Er wordt weer als vanouds gevlogen. Dus wij een dag eerder per auto naar Amsterdam.
Dag 1 en 2: Aankomst Salt Lake City en rit naar Moab
Na een fijne vlucht komen we met onze nationale blauwe vogel 45 minuten te laat aan in Salt Lake City. Ik heb nog nooit meegemaakt in de USA dat je eerst je koffers haalt en dan pas door de douane gaat. Hier dus wel. Door ons priority stickertje komen onze koffers redelijk snel en denken we dus ook heerlijk vooraan in de rij te staan bij de douane. En dat is ook zo. Maar wat schetst onze verbazing? De crew gaat voor (snap ik wel), dan US citizens en onze rij staat gewoon een half uur stil. Sommige mensen hebben een overstap, die begeven zich zenuwachtig naar de juffrouw die probeert alles in goede banen te leiden. Maar die dame ( met een achterwerk waar je gerust met zijn achten n potje op kunt kaarten) is allerminst vriendelijk en snauwt dat de mensen gewoon hun beurt moeten afwachten. Ze druipen weer af. Welkom in de USA. Eindelijk mag onze rij doorlopen, die inmiddels tot een lengte van een kilometer is gegroeid. De douanebeambte is wel vriendelijk en hoeft alleen n fotootje. Niet eens een blik in ons paspoort. Mooi.
We gaan naar de autoverhuur, geregeld uiteraard bij #sunnycars. Bij onze verhuurder Alamo (ben ik groot fan van overigens) is het niet druk en zijn we zo aan de beurt. We mogen een SUV kiezen uit de rij auto’s in onze categorie. En we zijn weg. Het is inmiddels 21 uur als we bij ons hotel aankomen. Een prima hotel voor 1 nacht dichtbij de luchthaven. We drinken er nog een wijntje (want de bar sluit om 22 uur) en gaan douchen en slapen.
Een wekker heb je niet nodig de eerste dagen. Om 4 uur klaarwakker uiteraard. We draaien nog wat tot een uur of half 6, dan manlief naar de gym, en ik douche weer en lees nog wat.
Om 7 uur zitten we in de auto naar Moab. We stoppen bij de eerste beste Starbucks voor een koffie en broodje en komen om ca. 13 uur aan in ons hotel in Moab. Onderweg is de scenery meer dan geweldig. Je komt verder ook zowat niks tegen. In Moab gaan we op zoek naar lunch, die we vinden bij een foodtruck met Italiaanse koffie en heerlijke sandwiches.
Daarna gaan we naar Dead Horse Point Statepark. Een weg die na 34 mile uitkomt bij het visitor centre. Na elke bocht wil je foto’s maken. Waar de naam Dead Horse point vandaan komt is te zielig om te vertellen. Het is er wel echt mega mooi.Na alle viewpoints te hebben gezien (sommigen met een korte hike) keren we terug naar ons hotel om in te checken, te douchen (want godsakke het is warm, zijn we nog niet gewend) en gaan we op weg naar de Sunset Grill, alwaar je vanaf hun terras een prachtig uitzicht hebt over de vallei en de giga rotspartijen eromheen.
Op tijd slapen en morgenvroeg hebben we een time slot om 9 uur om Archer NP in te gaan.
Dag 3 en 4: Archer NP en Canyonlands NP
Uiteraard ook deze 2 dagen vroeg uit de veren. Lekker ontbijten en op naar Archer. Voor dit park heb je een time slot nodig. Net na 9 uur rijden we het park binnen. De time slots zorgen er voor dat de drukte behapbaar blijft. Het is weliswaar geen hoogseizoen, maar de Amerikanen hebben lang weekend vanwege Memorial Day. Dus is het druk overal. Archer is echt een aanrader. Beroemd vanwege de open en door de natuur gevormde bogen in de rotsen. De bogen zijn gevormd door een combinatie van wind- en watererosie, ijs, tektonische activiteit en een instabiele ondergrond van zout. Onvoorstelbaar dat dit zich in miljoenen jaren zo heeft gevormd.
Na dik 4,5 uur hadden we alles gezien en zijn we naar het dorp gereden om te lunchen. We konden gaan zwemmen in het hotel maar we besloten om naar Canyonlands NP te rijden. Ook weer heel mooi. Zo’n apart landschap. Rotsen zover t oog reikt, diepe canyons, maar ook hele groene stukken.
Albert had ons bij een bistro op n wachtlijst gezet, en we kregen een uur vtv bevestiging dat we welkom waren. Het was 17.20 toen we t zagen en we moesten nog 40 min naar ons hotel terug.……..toch maar even in 2 min opfrissen en iets anders aan en hup naar de bistro. We hadden net zo goed in ons kloffie kunnen gaan wat we de hele dag al droegen. Dan waren we nog overdressed geweest. Maar goed, het eten was meer dan lekker net als de wijn.
Even onze spullen weer bij elkaar rapen , douchen en met een volle buik het bed in. Gelukkig waren we vandaag pas om half 6 wakker. Ontbijten, auto in en op naar Bluff.
We stoppen eerst bij een ander hotel in het dorp. Want daar zitten klanten van mij. Na wat tips te hebben gegeven nog gaan we op pad.
We maken een detour en we rijden naar een ander stuk van het Canyonlands NP, Needles. Je rijdt hier echt beneden door de canyon. Pas op voor bepaalde spinnen, ratelslangen en beren staat hier. Nou ja, allemaal niet tegengekomen. We hebben de wooden shoe rock gezien en blijkbaar had iemand een klein klompje bij zich en dit op het infobord geplakt.
Na ook hier alle interessante punten gezien te hebben gaan we echt op weg naar Bluff. Utah is echt wel een soort van desolate staat zeg. We passeren 2 plaatsjes die je eigenlijk geen dorp mag noemen. Het landschap daarentegen is heel mooi. We ontwijken hier en daar een loslopende koe en komen dan in Bluff. Dit is het laatste dorp voor Monument Valley. Ons hotel is echt heel leuk en mooi, gebouwd in lodgestijl, en het beste van de omgeving, zoveel is zeker. Ik vraag me af wie hier woont. Hier is echt niks. Maar ook dat is Amerika. Een supermarkt in n tankstation, een paar zeer eenvoudige eettenten en n museum. Ons hotel schijnt een fijn restaurant te hebben maar het is dicht vanwege memorial day. We kopen n paar flesjes corona bij t tankstation, eten in de dorpskantine (heeft wel charme hoor) en gaan zo ons bed in. Waar we morgen ontbijt halen moeten we zien, hier krijg je alleen koffie.
We blijven n nacht korter hier dan gepland besluiten we meteen en boeken op de volgende bestemming een nacht bij. Tja, dit kan ook een reisagent overkomen. Ik weet nu heel goed waar ik jullie wel of juist niet naar toe hoef te sturen.
Morgen naar Monument Valley. Voor mij een bucketlist ding.
Vanochtend weer op tijd opgestaan. Eerst op zoek naar een ontbijt en dit vinden we bij het Cedar Shack Cafe van een hotel aan de andere kant van het dorp. Na een vers bereide toast met avocado, tomaat en een ei nemen we onze koffie mee de auto in en gaan we op weg naar Monument Valley.
Monument Valley
Het is super rustig nog op de weg erheen dus we kunnen prima zelf de famous pictures schieten van een oneindig lijkende highway. Jeetje wat is dit weer gaaf zeg! De weg is ook bekend uit de film Forest Gump met Tom Hanks (Forest Gump Highway). Weer een plek van mijn bucketlist. Ruig gevormde rotspartijen steken hier en daar boven het landschap uit als je verder rijdt. Een scenery die onbeschrijfelijk is. Na elke mile een ander uitzicht en alles even mooi. Je kunt een dirt route rijden van 17 mijl door de valley. Veel mensen komen hier ook langs als ze naar Arizona willen. Wij passeerden de grens ook heel even.
Na enige tijd door de valley te hebben gereden was het tijd om naar Grand Junction te rijden. Ca. 270 miles. Daar blijven we nu 2 nachten als tussenstop naar Aspen. Het hotel hier is redelijk nieuw, de kamers zijn mooi, het heeft een mooie bar met terras en een farm to table restaurant. Die proberen we morgen.
De weg die we hier naartoe namen was langer dan de gebruikelijke route. Want anders zouden we een groot deel dezelfde weg weer hebben als toen we uit Moab kwamen. Zorg ervoor als jij dit doet dat je je tank voldoende gevuld hebt. Je rijdt deels door het Mesa Verde NP. Weer giga mooi. Een bochtige weg slingert zich door de canyon heen paralel aan de Dolores rivier. Op een gegeven ogenblik rijdt je Colorado in. Gelukkig hadden we genoeg te drinken mee, je komt hier bijna niks tegen. Ca 80 mijl voor Grand Junction dan een dorp, Naturista. Bij de huckleberry bakery kopen we een broodje en koffie en zoeken we bankje om alles op te eten. De auto’s en mensen die langskomen zijn de Amerikanen die je hier verwacht. Wat zal ik zeggen. Ik zei tegen Albert ik denk dat ze allen minimaal 1 gun op zak hebben. Dooreten en weg. We are still alive & kicking gelukkig en dus goed aangekomen in Grand Junction. Ik geniet nu van een wijntje uit de regio hier, Palisades. Daar gaan we morgenochtend een wine fietstour doen, proeven en lunchen. Waar zouden we zijn zonder af en toe een goed glas wijn.
Dag 5 en 6 Fietsen in Palisades tussen de wijnvelden en naar Aspen
Eergisteravond hebben we heerlijk op het terras van ons hotel wat gegeten en
genotenvan heerlijke wijn. Ik dacht de day after wel dat een glas minder wel beter was geweest.Maar goed, in de avond een man/vrouw, in de ochtend ook, en we begeven ons gewoon naar een naastgelegen plaatsje voor een wine-bike tour van 25 mile, in Palisade. De eerste stop was bij een mooie winery, Colterris. Een beetje optimistisch bleek wel in een short en shirt, het was best nog fris. Gelukkig had deze winery sweaters te koop. We deden een proeverij van 5 wijnen en eigelijk waren ze allemaal erg goed. Voor ons was het nieuw dat in deze regio überhaupt een wijngebied was. Het bijzondere is hier dat de bergen zorgen voor een koele wind in de zomer, en de grens met het warme Utah zorgt voor relatieve warmte in de winter. Na 5 tastings om 11.30 uur zijn we toch een beetje tipsy, maar t fietsen gaat ons goed af. Inmiddels is de zon er ook en wordt het heerlijk warm.
De volgende stop is voor lunch en uiteraard weer een lekker glas wijn. Na de lunch begint de lucht een beetje te betrekken, maar de bewoners in deze vallei zeggen dat regen hier meestal maar 2 minuten is. We trappen vrolijk door. En inderdaad, we halen de eindstreep zonder nat te worden.
We komen weer bij ons hotel, nemen een koffie en ik werk nog even 2 offertes uit. Daarna is het tijd voor een douche en dan diner in Devil’s kitchen, het farm to table restaurant van ons hotel. Want Grand Junction is verder geen must see plaats. Daarna lekker slapen en dit keer tot 7 uur al. Het gaat beter met de jetlag.
Op naar Aspen onze volgende stop. Onderweg een stop gemaakt in Glenwood Springs, waar je in diverse hotsprings kunt opwarmen. Wij hebben er slechts gelunched. We hebben hier ech een fantastisch luxe hotel. Aspen ligt op 2400 m hoogte, maar daar hebben we geen moeite mee. We verkennen Aspen de rest van de middag, shoppen wat (ik moest een jas kopen want die had ik niet bij me ) en als we de laatste winkel verlaten is het buiten 12 graden. Er ligt ook nog sneeuw. Niet in t dorp, maar wel in de bergen hier. We eten heerlijk bij een Japans restaurant en terwijl ik dit schrijf genieten we van een fijn glas rode wijn in de hotelbar bij een warm haardvuur. Zo meteen lekker slapen en hopen dat t morgen iets opklaart.
Dag 7 en 8 Aspen
Helaas regende het gisteren pijpenstelen en dat nog wel de hele dag. We zijn de auto ingesprongen en zijn de independance pass gaan rijden. Het is de hoogstgelegen verharde weg over de Continental Divide in de Verenigde Staten en de top is op 3687 meter. Na ongeveer 20 minuten bereikten we de sneeuwgrens waar de regen dus ook overging in sneeuw. Het was boven ca. 3 graden. In Aspen gisteren overigens ook maar 11 graden…… best wennen weer als je de laatste dagen telkens in 30 graden verbleef. Toen we boven de foto’s gemaakt hadden zijn we teruggekeerd naar ons hotel. Genoten van een lekkere lunch en tijdje erna naar de gym geweest. Heerlijk gebadderd en daarna was t weer tijd voor het diner. Een leuke, casual Italiaan in Aspen.
Wellicht ben ik een uitzondering, maar ik praat niet graag over hoe prijzig alles wel niet is. Tenslotte zijn we in Zwitserland ook andere (lees hoge) prijzen gewend. Maar als je normaal eet in de US en dus geen fastfood, dan kan je vakantie aardig in de papieren lopen. Dat was eigenlijk overal al waar we kwamen, maar zeker in Aspen. Een glas wijn voor 25 $ is geen uitzondering hier. Wees gewaarschuwd.
Terug naar de Italiaan. Echt een aanrader en de eerste plek waar ze ook een espresso hadden. Er zijn veel leuke en goede restaurants in Aspen. Overigens ook niks van fastfood kunnen ontdekken hier. Het is aan te raden te reserveren, zeker in de weekenden.
Maroon Bells
We gaan redelijk op tijd slapen, want de wekker gaat ook redelijk vroeg.
Yes, het is droog! En de zon laat zich zowaar ook nog af en toe zien. Na het ontbijt nemen we de lokale bus in Aspen naar Maroon Bells. De bussen in Aspen zijn gratis, netjes en schoon. De bus brengt ons naar het checkin punt waar we overstappen op een andere bus. Sinds een heel aantal jaren kun je hier niet zelf meer naar toe rijden. Je wordt even gebriefed over het wild wat je kunt aantreffen zoals black bears, Moose en veel kleinere en ongevaarlijke dieren en wat je vooral moet doen als je een moose tegenkomt. Deze dieren zijn nl. niet echt vriendelijk en vallen je aan als ze zich bedreigd voelen. Nou ja, behalve wat herten en eenden kwamen wij niks tegen. Maroon Bells is een miniversie van het Canadese Lake Louise als je mij vraagt. Het meer ligt op bijna 3000 meter hoogte. We hebben een hike gedaan langs het meer en een stuk verder nog. Prima te doen, hoewel sommigen op die hoogte wel in problemen komen.
Een aanrader is het om net als wij, op tijd te gaan. Dan valt de drukte enigszins mee. Kaartjes voor Maroon Bells dien je vooraf te kopen.
Nadat we terug waren zijn we in Aspen gaan lunchen, zijn we nog wat gaan winkelen en hebben we een wijntje genomen in de hotelbar. Vanavond gaan we bij een oysterbar eten.
Dag 9, 10 en 11 Op naar Denver 
Na een laatste ontbijt in deze fijne plaats buiten in de zon, besloten we om een ommetje te maken langs Vail en Breckenridge. Beiden eveneens populair voor wintersport maar ook voor outdoor activiteiten in de zomer. Aspen is sfeervoller, een plaats met veel hotels ook maar met een echte kern met veel restaurants en winkels. Vail is, net als Snowmass bij Aspen een uit de grond gestampte plaats vol hotels en appartementen. Tenminste, zo zie ik het.
De route is in elk geval waanzinnig. Uitzichten over hoge bergpieken van meer dan 4000 m hoogte, en bijbehorende dalen. Wel enorm veel potholes in het wegdek. Dat is overigens de hele reis al zo. Ook hier rondom Denver. De Amerikanen kunnen echt niks van wegenbouw of er wordt geen geld vrijgemaakt, geen idee. We realiseren ons ook dat we eigenlijk vanaf het begin van de reis, dus vanaf Salt Lake City al op grote hoogte leven. Minimaal op ca. 1300 meter. We merken er niet heel veel van behalve dat je soms sneller buiten adem bent. Ook in de gym die we regelmatig bezoeken.
We komen later in de middag aan in de mile high city, Denver. Ja 1 mile omdat Denver op 1600 m hoogte ligt, precies een mile. Ons hotel ligt in LoDo, lower downtown, dat is wel de betere plek om te verblijven. De lange 16th shopping straat vinden we niet veel soeps, die ligt ook geheel open voor renovatie. We besluiten naar de Cherry Creek mall te gaan, omdat we het na alle natuur wel leuk vinden wat shops te zien. Uiteraard scoren we wat dingen en eten heerlijk sushi bij een erg fijn restaurant in de buurt.
Maandag zijn we via het graf van Buffalo Bill naar een uitzichtspunt gereden (Lookout mountain) waar je bij helder weer prachtig zicht hebt over de rockies plus de vallei waarin Denver zich bevindt. Het was heerlijk weer maar daardoor ook heel heiig. Dus geen heldere foto’s logischerwijs. Door naar het plaatsje Golden, een historisch dorp omringd door een prachtige scenery. 2 tafelbergen bepalen het decor. Overigens is dit de vestigingsplaats van het Amerikaanse biermerk Coors. We genieten van de lunch hier en ik vind een mooie kaart van alle Amerikaanse national parks die ik koop voor op mijn kantoor.
Na Golden rijden we door naar een premium outlet mall ten Noorden van Denver. Een prachtig opgezette mall met mooie merken. Bij terugkomst naar ons hotel, de gym in, douchen en heerlijk gegeten bij Chez Maggy’s, met een Franse chef. Escargots en mosselen met frites it was……(snap je de gymbezoekjes?).
De 2e dag slapen we een beetje uit (8.30 uur) en eten we ontbijt bij Panera Bread dat naast ons hotel ligt. We zijn geen grote ontbijters en eten meestal a la carte in het hotel of bij een Panera alike ontbijttent. Gelukkig hebben veel hotels ook een koffietentje waar je bv. granola’s krijgt met yoghurt of bv. een croissantje.
We lopen door LoDo vanmorgen. Het is mooi weer en best warm. Je kunt een georganiseerde wandeltour doen, maar wij zetten hem zelf uit mbv Chat GPT. LoDo is erg leuk met veel restaurants en leuke winkeltjes. Larimer Square is gezellig om buiten te eten of iets te drinken. We rijden begin van de middag naar de Red Rocks waar veel sporters hoogtetraining doen en waar het bekende amfitheater ligt waar Springsteen, U2 en vele andere muzikale grootheden optreden. Als je boven bent ben je buiten adem. De moeite wordt beloond met een fantastisch uitzicht. We waren net op tijd want iedereen werd eruit gejaagd omdat er vanavond een optreden is van een voor ons onbekende band. Op de terugweg nog even wat shoppen en terug naar ons hotel om op te frissen.
Vanavond gaan we eten met mijn collega Johann van het Amerikaanse bedrijf waar ik voor werk. Hij woont vlakbij Denver.
Je kunt Denver best in 1,5 dag doen hoor, zoveel is zeker. Maar we vinden het soms wel lekker wat langer te blijven zodat je niet elke dag aan t sjouwen bent met koffers.
Lodo Denver
Dag 12, 13 en 14 Cheyenne en Black Hills, Mount Rushmore and Badlands
Bye bye Denver! We laten Denver achter ons en rijden volgens plan via Boulder en het Rocky Mountains National Park naar Cheyenne. Boulder is een geweldig leuke plaats waar een groot deel van de Colorado University zetelt, alsook welgestelde Amerikanen. Je merkt dit ook duidelijk aan het winkelaanbod en de restaurants. Nadat we wat hiking kleren hebben gekocht (en als je ons kent weet je dat we in Zwitserland elk weekend of vrije dag aardig wat kilometers wandelen) en er nog wat anders blijft plakken, zoeken we een fijn terras voor de lunch. Het is lekker warm, dus even genieten.
Rocky Mountain NPCowboy town Cheyenne
We vervolgen de weg met een omweg via het Rocky Mountains NP. Wauw, te gek ook weer hier. Wat een natuurgeweld weer. Al ware het niet dat we een flinke onweer-regen-hagelbui over ons heen kregen. Dan gaan we door naar Cheyenne. Dit is de hoofdstad van Wyoming. Het is al begin van de avond als we aankomen. Het onweert hier ook hevig en we zoeken wat te eten. Iets beters als Applebees vinden we niet. Na een burger en cola rijden we terug naar ons hotel. Nog even wat lezen, NBA finals kijken en slapen maar.
In de ochtend zetten we onze reis voort richting Mount Rushmore. We besluiten een langere route te nemen die alweer prachtige landschappen beloofd. En dat is 100% waar. We komen bijna niks tegen. Rond 13 uur krijgen we toch honger en onze tank kan ook wat fuel gebruiken. We rijden overigens nu in de staat Nebraska. Groene weides en heuvels met hier en daar een koeien of bizon kudde. Gelukkig is er in n piepklein dorp een tankstation. Albert gaat naar binnen en de mensen vragen waar we vandaan komen. Holland….what? Netherlands…..what? Europe……ahhh you made it over the big pond! Yes……we vinden wat te eten in het naastgelegen hutje. Eenmaal binnen om te bestellen bestaat de kaart uit louter vette happen. En de keuken is in geen jaren schoongemaakt. Rob de Geus zou dit echt nooit goedkeuren. Na pulled pork en een hotdog vervolgen we onze weg. Na een paar uur arriveren we in de staat South Dakota in onze B&B midden in Black Hills National Park. Man wat is het hier mooi en rustig. Onze lovers lodge kamer is ruim en mooi, incl. vrijstaand bad. We eten in Deadwood, een bekend goldrush plaatsje en drinken wijn op het terras van onze B&B. Op tijd slapen en op tijd op. De gordijnen laten zoveel licht door dat langer slapen onmogelijk is.
Na het ontbijt gaan we dan naar Mount Rushmore National Monument. Voor ons een bucketlist ding. Mount Rushmore is een Amerikaans monument, gelegen in de Black Hills nabij Keystone. Het toont 18 meter hoge, uit graniet gehakte portretten van vier Amerikaanse presidenten: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln. Het is mooi om eens in het echt te zien. In Keystone, het plaatsje waar dit gevestigd is, is het net Valkenburg (en sorry als ik je voor het hoofd stoot…..). Wel leuk voor kids omdat er hier vanalles is te doen. Roller coasters, zipline, etc. We besluiten hierna naar Badlands National Park te rijden, op zo’n 1,5 uur afstand.
Alvorens je hier arriveert zie je minimaal 100 raclameborden van Wall Drug. Dus we werden nieuwsgierig en het was langzaam tijd voor lunch . Wall Drug was nog meer Valkenburg. Een groot dorp/winkel met een hoop rotzooi qua snuisterijen , vette hap en noem maar op. We besloten iets anders te zoeken en vonden buitenaf een klein koffietentje met broodjes.
Badlands NP
Daarna het park in. Wauw, weer fantastisch. Zandsteen rotsen, grasland…..mega scenery. We rijden een ronde van meer dan 120 mijl (het park is overigens 300x Nederland) en komen in Rapid City terecht. Onze B&B heeft hier een Italiaan als tip in dit stadje, en we eten hier dan ook. Heerlijke burrata, en verse pasta daarna en een lekker glas wijn. Dan terug naar ons overnachtingsplekje. Nog even op het terras genieten en dan naar bed.
Morgen gaan we naar Sheridan, een plek met een rijk verleden. Voor ons vooral een tussenstop op weg naar Yellowstone.
BadlandsNP
Dag 15, 16 en 17 Sheridan, Devils Tower, Yellowstone
Zaterdag hebben we de leuke B&B verlaten en de aardige nieuwe eigenaresse tot ziens gezegd. Daarmee verlaten we ook South Dakota en het prachtige Black Hills en Badlands gebied. Het regent dat het giet en het wordt tot 19 uur ook niet meer droog blijkt. We maken een ommetje naar Devils Tower. Die is nauwelijks te zien helaas door het weer. Maar goed, hier kom je niet snel terug. Dus toch gewoon langsgegaan. Kleddernatte sokken na een korte hike. Die droogde ik maar in de airco van de auto. We rijden naar het stadje Sheridan voor een tussen overnachting. Dit ligt weer in Wyoming. Door de hevige regenval die dag worden er zelfs overstromingswaarschuwingen afgegeven. Maar goed, de USA kan altijd goed overdrijven dus we tillen er niet te zwaar aan. Wat wel vervelend is zijn de wegen. Heel veel acquaplaning, dus het is wel oppassen geblazen. Door het vieze weer stoppen we bij een Mc Drive, ofwel de Golden Arches om dit keer een wat ongezonde lunch te nemen in de auto.
Na een uur of 4 komen we aan in Sheridan. Ons hotel is helemaal prima. Ik werk nog wat en dan gaan we in de avond naar een restaurant in de stad. Heerlijk gegeten en dan slapen. Morgen moeten we een uur of 6 rijden naar West Yellowstone. Het slapen lukte niet goed, want onze buurman snurkte zo hard dat het geluid door de muren heen kwam. Ik heb maar mijn air pods in gedaan.
Fijn, het is droog en ook wat benauwd buiten. De zon laat zich af en toe ook zien. Ik neem de eerste helft op me van de rit. En we blijken dus behoorlijk door de staat Montana te rijden. West Yellowstone ligt op de grens van Montana en Wyoming blijkbaar. Dat wist ik niet. We doorkruisen heus cowboyachtige prairies, grasland met veel koeien in de weides, kleine plaatsjes en keuvelen dat er in de staten die we tot nu toe doorkruisen plek zat is. Wellicht kunnen we wat mensen uit Nederland hier naar toe sturen. Maar ja, hier zijn ook geen huizen……. Maar wel ruimte, heel veel ruimte. En guns ook denk ik. We zien regelmatig dat hier geen guns mee naar binnen mogen. En shops om ze te kopen zien we ook genoeg.
Bij een prachtige subway halen we lunch en bij de tegenovergelegen Starbucks een double tall low fat Cappucino. Wat opvalt is dat de mensen overal heel vriendelijk zijn. Niet dat standaardgedoe ‘where are you from’, maar gewoon heel vriendelijk.
Laat in de middag arriveren we in West Yellowstone waar we 2 nachten gaan glampen. We hebben een zgn. Stargazer tent. Hier kun je bij helder weer ook de hele melkweg zien. Ik zag vannacht veel sterren wel. Je bent wel vroeg wakker met zo’n raam boven je hoofd. Maar daar hebben ze oogmaskers voor liggen. Maar goed, ik was de halve nacht wakker. De tenten staan best wel een eind uit elkaar, maar een snurkende buurman kwam toch boven alles uit in de stilte. We mogen geen eten in de tent hebben want er is hier serieus beren alarm. In de nacht koelt t af tot een graad of 5. Ik ben nu officieel Robinsonwaardig, want vuur maken lukt me prima. We hebben nl een houtkachel om de tent wat op te warmen. Er is geen electriciteit en geen wifi. Er staan lampen die worden opgeladen aan externe batterijen. Er is een eigen toilet en ook een douche met warm water. Geen föhn want geen stroom. Dus haren wassen doen we morgenavond wel weer. Ons bed is mega comfortabel en lekker warm. Er is overigens een ranch bij onze tenten, daar is een restaurant voor ontbijt en diner. Het eten is goed.
Stargazer tent
Vandaag zijn we dan naar Yellowstone National Park gereden. Ook weer een bucketlist ding. De eerste keer tijdens onze reis dat ik het echt druk vond. De meeste Amerikaanse kinderen hebben al vakantie. We rijden een loop van ca. 100 mijl. We starten bij alle geisers. Geweldig mooi allemaal. Zie foto’s. Lastig te omschrijven. Ook Old Faitful spuitte na veel geduld het water krachtig uit de aarde. Echt meters hoog. Daarop hebben we wel ruim 35 minuten moeten wachten. Ik had al heerlijke sandwiches gekocht vanochtend voor de lunch in het dorp. Die hebben we onderweg opgegeten. We nemen nl. altijd wen kleine opvouwbare koeltas mee of kopen er een bij de Walmart. Zelfs zonder ijs blijft alles prima fris.
Na alle geisers en alle naar zwavel stinkende sites gezien te hebben, vervolgen we de weg naar Lake Yellowstone. Alle gekheid op een stokje, de kleuren van alles in Yellowstone is ongelooflijk mooi. Ook prachtig met nog altijd besneeuwde bergtoppen er omheen. Dan komen we in een meer groen deel. Daar zien we veel wilde bizons. Wat een prachtige dieren. Helaas geen grizzlyberen gespot nog. Maar wellicht morgen in Grand Teton. We rijden terug naar West Yellowstone en besluiten in het dorp te eten bij Hanks Chophouse. Erg lekker en super Amerikaans. Soort van sportsbar, maar goed eten en lekkere biertjes.
Oh ja, als je hier geen sportlegging draagt met een sweater (en die hoeft niet bijpassend te zijn hoor) val je erg op. Dus de laatste dagen loop ik ook in mijn sportlegging en ander hiking klof. Dus als je me op de foto ziet en denkt wat heeft zij nu aan, nou, daarom. Ik blend zo meer in de mensen hier.
Daarna rijden we naar onze tent. Vuurtje aan, nog een wijntje op de porch en dan op tijd slapen. Morgen op het gemak naar Grand Teton. Gatver, nog maar 4 dagen…..de tijd vliegt voorbij. Net als de miles. We tikken al de 3200 aan (=5120 km).
Dag 18, 19 en 20 Grand Teton NP en Salt Lake City
We verlaten Yellowstone NP weer via het park. We zijn vroeg, echter staat er al een enorme file in het begin net na na de ingang. Dan weet je dat er ergens wild staat. En ja hoor, na 30 minuten staat er een grote kudde wilde bizons met allemaal jonkies. Een ranger gebaart iedereen om door te rijden en het lukt me helaas niet een foto van de hele kudde te maken. Na een uur rijden verlaten we Yellowstone via de South entrance (is overigens het oudste NP in de USA) en dan kom je meteen in het Grand Teton NP.
Ook hier weer volop meren en bergen. De bergen hier lijken wat meer op onze Alpen. We maken omweggetjes via o.a. Jenny Lake en komen laat in de middag aan in ons hotel in Jackson Hole. Dit dorp is gezellig, heeft veel cafés en restaurants. In de winter kun je hier skiën. We douchen heerlijk warm en dan gaan we naar een wijn-tapas bar voor het diner. Als je van wijn houdt, ze hebben een winkel waar je zelf je fles kunt uitzoeken en echt topwijnen ook. In alle prijsklassen. Van 20$ tot meer dan 1000$. Wij gaan voor een heerlijke pinot noir uit Napa Valley. De tapas zijn heerlijk en de wijn ook. Smaakte naar meer……fles 2 ging ook op. Onze serveerster zei dat we nog naar de Silver Dollar bar moesten. Dus op naar daar. Live country muziek, schaars geklede meisjes en handsome cowboys. Stampvol was het er. Een geweldige avond waar we het nog lang over zullen hebben.
Grand Teton
De wijn was top, geen kater. Dus op naar het floating center vanwaar we floaten over de Snake river. Helaas is het een beetje regenachtig. Dus de ervaring is iets minder. Ook geen goede foto’s. Begin van de middag rijden we naar Salt Lake City, onze laatste stop. De cirkel is rond. Hier blijven we nog 2 nachten in een fijn hotel. We hebben in de avond een tafeltje gereserveerd in de rooftop bar van ons hotel. En in Salt Lake is het warm en volop zonnig. Geweldig uitzicht over de stad en de omringende bergen. De bar is er nog niet zo lang en is heel populair en ook vol. En dat nog wel op woensdagavond. Reserveren is dus nodig.
Dan is het alweer donderdag. We ontbijten lekker in ons hotel en gaan dan naar een mooie outlet mall om o.a. nog een koffer aan te schaffen. Zoals altijd in Amerika blijft er te veel plakken. De dollarkoers is gunstig, maar de inflatie hakt er hier ook in kan ik je vertellen. We scoren nog wat cadeautjes voor de kids. Halen een broodje bij Subway en een cappuccino bij Starbucks. Ik neem altijd een double tall non fat cappuccino. Tall is de kleinste en double betekent 2 espresso’s erin. Anders is de koffie te milky voor mij. Na de lunch verdwijnen de wolkjes en wordt het zonnig. We rijden naar het Grand Salt Lake Statepark. Er stond de laatste jaren vaak weinig water in dit meer, maar nu is er volop water. Het meer is ca. 100 x 50 km. Wij staan aan de zuidkant hier en het zoutgehalte is hier het laagst, zo’n 14%. In het noorden is het 25%. Ter vergelijking, de Dode Zee heeft 33% zoutgehalte. We lopen even lekker langs de waterkant. De dag vliegt om en we zijn om 17 uur terug in ons hotel. Fitness, douchen en dan naar een fijn steakhouse voor het diner. Je bent niet in Amerika geweest als je niet naar een goed steakhouse gaat (mits je vegetarisch bent natuurlijk).
De laatste dag breekt aan en onze vlucht gaat eigenlijk om 21 uur. Maar het zal een uur later worden uiteindelijk. We lopen vandaag door Salt Lake City. Wist je at dit het hoofdkwartier is van de Mormonen? We gaan naar het Temple Square. n het gebied liggen onder andere de Salt Lake Temple (staat volledig in de stijgers) Salt Lake Tabernacle, Assembly Hall, Beehive House etc. Het beslaat 5 volledige blokken in de stad. We lopen daarna naar Capitol Hill. Hier staat het Capitool van Utah. Dat heeft elke staatshoofdstad. We gaan terug naar het hotel en pakken onze spullen in en chillen nog wat.
Great Salt Lake
En dan rest ons niets anders als naar de luchthaven te gaan, de auto in te leveren en onze bagage af te geven. We drinken een wijntje in de Delta Lounge en eten een hapje.
Bye bye USA, see you again in December! Florida en cruise it is!

Samenvatting van onze reis

Aantal kilometers: ca. 6000 (dit is met alle ritjes door nationale parken erbij, uitstapjes naar malls of restaurants etc.)

Aantal doorkruiste staten: 8
Utah, Colorado, Wyoming, Nebraska, South Dakota, Montana, Idaho en een stukje Arizona.

Nationale parken en monumenten

Arches NP, Canyonlands, Dead Horse State Point, Monument Valley, Mesa Verde, Maroon Bells, Independance Pass, Rocky Mountains NP, Buffalo Bill Graveyard en Mountain Outlook (net buiten Denver),Mount Rushmore, Black Hills, Badlands, Yellowstone NP, Grand Teton NP, Great Salt Lake State Park.

Overnachtingsplaatsen

Salt Lake City (1 nacht, late aankomst vlucht, hotel nabij luchthaven).
Moab (2 nachten)
Bluff (1 nacht)
Grand Junction (2 nachten)
Aspen (3 nachten)
Denver (3 nachten)
Cheyenne (1 nacht)
Black Hills (2 nachten)
Sheridan (1 nacht)
Yellowstone West (2 nachten)
Jackson Hole (1 nacht)
Salt Lake City downtown (2 nachten).